Τώρα με την κρίση για τη μετανάστευση θα μιλάμε;
Το προφανές: Στο όνομα της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, είμαστε πάντα με τους εκμεταλλευόμενους, ποτέ με τ’αφεντικά.
Μια κρυφή αλήθεια: Πριν από την κρίση, η κοινωνία είχε μόνο να κερδίσει από την αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες. Τώρα, αν δεν δείξει αλληλεγγύη, έχει μόνο να χάσει. Θυμηθείτε την τελευταία φορά που μετά από μια κρίση μιλούσαν για αποδιοπομπαίους τράγους και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήταν δεκαετία του 1930 και δεν τη λέγαν Frontex αλλά Βέρμαχτ…
Ποιον συμφέρει να παραμένουν οι μετανάστες σε παρανομία;
Το προφανές: Για δυο δεκαετίες η παράνομη μετανάστευση προσέφερε στην Ελλάδα φτηνή «μαύρη» εργασία, για τα «μεγάλα έργα» και την φαραωνική σπατάλη των Ολυμπιακών αλλά και για κάθε είδους μικρά και μεγάλα αφεντικά. Παράλληλα, δημιούργησε κυκλώματα παράνομης διακίνησης με τεράστια κέρδη.
Μια κρυφή αλήθεια: Πέρα από τα άμεσα χρηματικά κέρδη, το σύστημα διατηρεί τους μετανάστες σε παρανομία ώστε να υπονομεύει τα δικαιώματα και των ντόπιων. Όταν τα αφεντικά μετατρέπουν τους μετανάστες σε ανθρώπους-σκουπίδια, όλη η κοινωνία μετατρέπεται σε χωματερή δικαιωμάτων.
Ποιον συμφέρει μια ελλάδα-φυλακή;
Το προφανές: Όπως αναγνωρίζουν ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, τα τείχη, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι πλωτές φυλακές δεν πρόκειται να ανακόψουν την είσοδο των απελπισμένων. Αυτό που καταφέρνουν είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και η αύξηση του κέρδος των δουλεμπόρων (με το ανάλογο κόστος σε ανθρώπινες ζωές). Η εξαθλίωση των προσφύγων σε γειτονιές της Αθήνας, στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα δημιουργεί διαπραγματευτικό χαρτί για τις σχέσεις με τις χώρες της Ε.Ε. και την Τουρκία.
Μια κρυφή αλήθεια: Όταν η καταστολή, η αστυνομία και ο στρατός παρουσιάζονται συνέχεια ως η λύση για τα κοινωνικά ζητήματα, τότε στρώνεται ο δρόμος για τη χούντα της εποχής του ΔΝΤ.
Πόσοι τελικά χωράμε;
Το προφανές: Η ανθρώπινη δραστηριότητα, σε μια κοινωνία δικαιοσύνης και σε ισορροπία με τη φύση, αυξάνει πάντα τον κοινωνικό πλούτο. Εκεί χωράμε όλοι. Όταν εξορίζονται η ανθρωπιά, η λογική και τα δικαιώματα, τότε τελικά δεν χωράει κανείς…
Μια κρυφή αλήθεια: Πριν ξεσπάσει η ολομέτωπη επίθεση που αποκαλούνε κρίση, μια έρευνα του ΟΗΕ ανέφερε ότι αν η ΕΕ θέλει να διατηρήσει την αναλογία παραγωγικού/μη παραγωγικού πληθυσμού του 1995, θα χρειαστεί 135 εκατομμύρια μετανάστες ως το 2025. Τελικά, τα αφεντικά προτίμησαν την αύξηση των χρόνων εργασίας, τη μείωση των συντάξεων και την κατεδάφιση της κοινωνικής πρόνοιας…
Με απλά λόγια, όσο λιγότερα τα δικαιώματα, τόσο λιγότεροι χωράμε…
Όλα για όλους ή τα πάντα στα αφεντικά
Σήμερα στην Ελλάδα δεν χωράνε οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, αλλά ούτε και οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε οι εργάτες (όταν ο εργάτης στην Κίνα δουλεύει με 85 € το μήνα…), ούτε βέβαια χωράνε οι αγρότες (150.000 μικρομεσαίοι αγρότες εγκατέλειψαν την παραγωγική διαδικασία πριν από την κρίση και η Ελλάδα, από αυτάρκης διατροφικά, έφτασε να εισάγει τα πάντα).
Είκοσι χρόνια τώρα οι πολυεθνικές και η μαφία των τραπεζών μεταφέρουν κεφάλαια και επιχειρήσεις εκεί όπου το κέρδος είναι μεγαλύτερο και τα δικαιώματα ανύπαρκτα ενώ, μέσω του δανεισμού και του χρέους, καταστρέφουν χώρες ολόκληρες.
Είκοσι χρόνια τώρα η ελληνική κοινωνία, μπουκωμένη στα ανούσια προνόμια του καταναλωτισμού και του life-style, ακολούθησε τυφλά τις σειρήνες του συστήματος της λεηλασίας και της απανθρωπιάς. Σήμερα βλέπει μουδιασμένη να της αφαιρούνται όλα τα ουσιώδη: ασφάλιση, συντάξεις, περίθαλψη, εκπαίδευση…
Εδώ, όπως και παντού, η αντίσταση στο χρεωκοπημένο σύστημα που μας καταστρέφει είναι η μόνη επιλογή. Εδώ, όπως και παντού οι αξίες της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι η μόνη μας ελπίδα.
Aπό την Κ. Κούνεβα μέχρι τους απεργούς στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, από τους αιγύπτιους ψαράδες της Μηχανιώνας μέχρι τους απεργούς πείνας εργάτες γης στα Γιάννενα, από τους απεργούς στη Σκάλα Λακωνίας μέχρι την απεργία πείνας των 300, οι αγώνες των μεταναστών μας δείχνουν το δρόμο της αντίστασης και της αξιοπρέπειας.
Μόνο με την αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών για πλήρη δικαιώματα
μπορεί να υπάρξει αντίσταση στον εφιάλτη που ετοιμάζουν για όλους μας
Μια κρυφή αλήθεια: Πριν από την κρίση, η κοινωνία είχε μόνο να κερδίσει από την αλληλεγγύη σε μετανάστες και πρόσφυγες. Τώρα, αν δεν δείξει αλληλεγγύη, έχει μόνο να χάσει. Θυμηθείτε την τελευταία φορά που μετά από μια κρίση μιλούσαν για αποδιοπομπαίους τράγους και στρατόπεδα συγκέντρωσης. Ήταν δεκαετία του 1930 και δεν τη λέγαν Frontex αλλά Βέρμαχτ…
Ποιον συμφέρει να παραμένουν οι μετανάστες σε παρανομία;
Το προφανές: Για δυο δεκαετίες η παράνομη μετανάστευση προσέφερε στην Ελλάδα φτηνή «μαύρη» εργασία, για τα «μεγάλα έργα» και την φαραωνική σπατάλη των Ολυμπιακών αλλά και για κάθε είδους μικρά και μεγάλα αφεντικά. Παράλληλα, δημιούργησε κυκλώματα παράνομης διακίνησης με τεράστια κέρδη.
Μια κρυφή αλήθεια: Πέρα από τα άμεσα χρηματικά κέρδη, το σύστημα διατηρεί τους μετανάστες σε παρανομία ώστε να υπονομεύει τα δικαιώματα και των ντόπιων. Όταν τα αφεντικά μετατρέπουν τους μετανάστες σε ανθρώπους-σκουπίδια, όλη η κοινωνία μετατρέπεται σε χωματερή δικαιωμάτων.
Ποιον συμφέρει μια ελλάδα-φυλακή;
Το προφανές: Όπως αναγνωρίζουν ακόμα και κυβερνητικά στελέχη, τα τείχη, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και οι πλωτές φυλακές δεν πρόκειται να ανακόψουν την είσοδο των απελπισμένων. Αυτό που καταφέρνουν είναι ο αποπροσανατολισμός της κοινής γνώμης και η αύξηση του κέρδος των δουλεμπόρων (με το ανάλογο κόστος σε ανθρώπινες ζωές). Η εξαθλίωση των προσφύγων σε γειτονιές της Αθήνας, στην Πάτρα και την Ηγουμενίτσα δημιουργεί διαπραγματευτικό χαρτί για τις σχέσεις με τις χώρες της Ε.Ε. και την Τουρκία.
Μια κρυφή αλήθεια: Όταν η καταστολή, η αστυνομία και ο στρατός παρουσιάζονται συνέχεια ως η λύση για τα κοινωνικά ζητήματα, τότε στρώνεται ο δρόμος για τη χούντα της εποχής του ΔΝΤ.
Πόσοι τελικά χωράμε;
Το προφανές: Η ανθρώπινη δραστηριότητα, σε μια κοινωνία δικαιοσύνης και σε ισορροπία με τη φύση, αυξάνει πάντα τον κοινωνικό πλούτο. Εκεί χωράμε όλοι. Όταν εξορίζονται η ανθρωπιά, η λογική και τα δικαιώματα, τότε τελικά δεν χωράει κανείς…
Μια κρυφή αλήθεια: Πριν ξεσπάσει η ολομέτωπη επίθεση που αποκαλούνε κρίση, μια έρευνα του ΟΗΕ ανέφερε ότι αν η ΕΕ θέλει να διατηρήσει την αναλογία παραγωγικού/μη παραγωγικού πληθυσμού του 1995, θα χρειαστεί 135 εκατομμύρια μετανάστες ως το 2025. Τελικά, τα αφεντικά προτίμησαν την αύξηση των χρόνων εργασίας, τη μείωση των συντάξεων και την κατεδάφιση της κοινωνικής πρόνοιας…
Με απλά λόγια, όσο λιγότερα τα δικαιώματα, τόσο λιγότεροι χωράμε…
Όλα για όλους ή τα πάντα στα αφεντικά
Σήμερα στην Ελλάδα δεν χωράνε οι πρόσφυγες, οι μετανάστες, αλλά ούτε και οι ηλικιωμένοι, οι ασθενείς, οι δημόσιοι υπάλληλοι, ούτε οι εργάτες (όταν ο εργάτης στην Κίνα δουλεύει με 85 € το μήνα…), ούτε βέβαια χωράνε οι αγρότες (150.000 μικρομεσαίοι αγρότες εγκατέλειψαν την παραγωγική διαδικασία πριν από την κρίση και η Ελλάδα, από αυτάρκης διατροφικά, έφτασε να εισάγει τα πάντα).
Είκοσι χρόνια τώρα οι πολυεθνικές και η μαφία των τραπεζών μεταφέρουν κεφάλαια και επιχειρήσεις εκεί όπου το κέρδος είναι μεγαλύτερο και τα δικαιώματα ανύπαρκτα ενώ, μέσω του δανεισμού και του χρέους, καταστρέφουν χώρες ολόκληρες.
Είκοσι χρόνια τώρα η ελληνική κοινωνία, μπουκωμένη στα ανούσια προνόμια του καταναλωτισμού και του life-style, ακολούθησε τυφλά τις σειρήνες του συστήματος της λεηλασίας και της απανθρωπιάς. Σήμερα βλέπει μουδιασμένη να της αφαιρούνται όλα τα ουσιώδη: ασφάλιση, συντάξεις, περίθαλψη, εκπαίδευση…
Εδώ, όπως και παντού, η αντίσταση στο χρεωκοπημένο σύστημα που μας καταστρέφει είναι η μόνη επιλογή. Εδώ, όπως και παντού οι αξίες της αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης είναι η μόνη μας ελπίδα.
Aπό την Κ. Κούνεβα μέχρι τους απεργούς στα φραουλοχώραφα της Μανωλάδας, από τους αιγύπτιους ψαράδες της Μηχανιώνας μέχρι τους απεργούς πείνας εργάτες γης στα Γιάννενα, από τους απεργούς στη Σκάλα Λακωνίας μέχρι την απεργία πείνας των 300, οι αγώνες των μεταναστών μας δείχνουν το δρόμο της αντίστασης και της αξιοπρέπειας.
Μόνο με την αλληλεγγύη στους αγώνες των μεταναστών για πλήρη δικαιώματα
μπορεί να υπάρξει αντίσταση στον εφιάλτη που ετοιμάζουν για όλους μας
2 comments:
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Τρίτη 25/1/2011
Η Θεσσαλονίκη αποτελεί το δεύτερο κέντρο αγώνα της πανελλαδικής απεργίας πείνας 300 μεταναστών – εργατών που ζητούν τη νομιμοποίηση όλων των μεταναστών στην Ελλάδα χωρίς προϋποθέσεις και ίσα κοινωνικά και πολιτικά δικαιώματα με τους έλληνες εργαζομένους.
50 από αυτούς, στεγάζονται στον 7ο όροφο του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης που έχει διαμορφωθεί καταλλήλως για τις ανάγκες του αγώνα τους χωρίς να παρεμποδίζεται καμία λειτουργία του κτιρίου. Οι ίδιοι αύριο Τετάρτη 26/1/2011 καλούν σε συνέντευξη τύπου στο Εργατικό Κέντρο Θεσσαλονίκης στις 12μ.μ. για τη δημοσιοποίηση των αιτημάτων τους και την στήριξη του αγώνα τους από την κοινωνία.
Οι 50 Μετανάστες – Εργάτες που ξεκινούν απεργία πείνας από 25/1 στη Θεσσαλονίκη
Ανοιχτή Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης στους 300 Μετανάστες Απεργούς Πείνας στη Θεσσαλονίκη
Την ΠΕΜΠΤΗ 27/1, στις 19:00 στο ΕΚΘ, θα πραγματοποιηθεί ανοιχτή εκδήλωση ενημέρωσης και συντονισμού της αλληλεγγύης στην απεργία πείνας.
Από την Τρίτη και μετά οι Συνελεύσεις της Πρωτοβουλίας Αλληλεγγύης θα γίνονται καθημερινά στις 20:00 στο ΕΚΘ.
Post a Comment